ΠΡΟΒΑΤΟΚΑΤΣΙΕΣ

Είναι τεράστια η διαφορά στο επίπεδο ενημέρωσης μεταξύ παραδοσιακού τύπου και διαδικτύου. Σιγά το νέο θα μου πείτε, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο, καθώς τα γεγονότα δεν είναι καθόλου διφορούμενα, ηθικά ή άλλα διλήμματα απλά δεν υπάρχουν. Μπάτσοι σκοτώνουν ένα παιδί. Τόσο απλό και τόσο αποτρόπαιο και φρικτό, που παραπάνω ανάλυση δεν παίρνει. Τώρα για να διαστρεβλώσει κάποιος αυτή την απλή πραγματικότητα, είτε αυτός λέγεται κανάλι είτε λέγεται δικηγόρος χρειάζεται ένα και μόνο πράγμα. Τεράστιο θράσος. Και όσον αφορά το δικηγόρο τα πράγματα είναι εύκολα. Βρέθηκε ο ειδικός. Θρασίμι από τα λίγα. Όσον αφορά όμως την προβολή της υπόθεσης από τα μέσα χρειαζόταν λίγη γκεμπελική μαστοριά.

Αν κάνουμε μια αναγωγή των γεγονότων σε επίπεδο δημοσκοπήσεων (όρος που για τον περισσότερο κόσμο δε σημαίνει απολύτως τίποτα αλλά για τα κανάλια σημαίνει τα πάντα), θα διαπιστώσουμε ότι σε μια σύγκριση των μπάτσων με τους διαδηλωτές-κουκουλοφόρους (έννοιες ταυτόσημες στη σύγχρονη τηλεοπτική γλώσσα) οι μπάτσοι υπό τις παρούσες συνθήκες δε θα τράβαγαν μία (θα συγκέντρωναν πολλές αρνητικές γνώμες το λένε αυτό). Χρειαζόταν λοιπόν ένας τρίτος πόλος, οι καταστηματάρχες (μεσαίος χώρος αν προτιμάτε). Έλα όμως που οι επιθέσεις κουκουλοφόρων κατά κανόνα επικεντρώνονται σε μπάτσους, τράπεζες (περισσότερες αρνητικές γνώμες και από τους μπάτσους) και πολυτελή αυτοκίνητα (από πίτα που δεν τρως τι σε μέλει κι αν καεί). Έτσι λοιπόν οι επιθέσεις στα μαγαζιά ανθρώπων που το "κοινό" θα ταυτιζόταν μαζί τους και θα άμβλυναν επικοινωνιακά την εικόνα των οργισμένων διαδηλωτών χρειαζόταν μια κάποια βοήθεια. Αυτά δεν είναι πράγματα καινούρια ούτε για τη χώρα μας ούτε για την εποχή μας. Η αστυνομία ξέρει από αυτά. Που όμως βασίστηκαν και δεν ανησύχησαν ότι θα γίνουν ρόμπα; Στις εξαίρετες ικανότητες της ΕΛ.ΑΣ. και στη διακριτικότητα και ευφυΐα των οργάνων τις; Μάλλον όχι.

Βασίστηκαν στην κάλυψη από τα ΜΜΕ όπως τόσες φορές στο παρελθόν. Και την είχαν απλόχερη. Και το είδαμε. Ο θρήνος (δικαιολογημένος φυσικά) του ανθρώπου που έπαθε χοντρή ζημιά και στη χειρότερη εποχή, μεθοδικά και ύπουλα κάλυψε το θρήνο των ανθρώπων, που έχασαν από μια δολοφονική ενέργεια ένα παιδί και δεν βγήκαν στα κανάλια να διασυρθούν από τα κάθε είδους αθύρματα που ευδοκιμούν εκεί. Και το να είσαι αξιοπρεπής στην τηλεοπτική γλώσσα ισοδυναμεί με ανυπαρξία. Αν δεν σπαράζεις live το κλάμα σου δεν έχει αξία, δεν είναι εμπορεύσιμο. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονται οι διαμορφωτές συνειδήσεων από τις γραφειάρες τους στα κανάλια.

Οι καιροί όμως αλλάζουν και η ενημέρωση βρίσκει μέσω του διαδικτύου εναλακτικές διαδρομές. Τα ντοκουμέντα πια δεν πνίγονται τόσο εύκολα. Οι προβοκάτορες ξεβρακώνονται. Απολαύστε τους.

πηγή: jungle-report.blogspot.com