¨Όταν κάτι καθυστερεί πάνω από έξι μήνες ή εγκυμοσύνη είναι, ή δουλειά που δεν αξίζει τον κόπο.¨
Με αυτή τη φράση ξεκινάει το αστυνομικό μυθιστόρημα γραμμένο με τέσσερα χέρια Ανήσυχοι Νεκροί (και ότι λείπει λείπει) που συνέγραψαν ο Υποδιοικητής Μάρκος και ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, το οποίο ξεκίνησα να διαβάζω σήμερα.
Αν μη τι άλλο, από διαβολική σύμπτωση συνέπεσε με μια δουλειά μου που έχει διαρκέσει πολύ πάνω από έξι μήνες και που με έχει κάνει να αναρωτηθώ αν αξίζει τον κόπο, οπότε με το καλημέρα το βιβλίο με κέρδισε. Μόλις καταφέρω να το ολοκληρώσω θα ακολουθήσει αναλυτικότερο σχόλιο, αν και ένα αστυνομικό μυθιστόρημα γραμμένο από ένα μαιτρ του είδους σε συνεργασία με τον καθοδηγητή του Ζαπατίστικου κινήματος της Τσιάπας δε μπορεί παρά να είναι πρόκληση για τον αναγνώστη.
Τα κεφάλαια του βιβλίου έχουν γραφτεί εναλλάξ από τους δύο συγγραφείς με αρκετές δυσκολίες λόγω της φύσης της συνεργασίας τους. Με μια πρώτη προσέγγιση το βιβλίο δείχνει να κατορθώνει να κάνει ένα καλό πάντρεμα της αφηγηματικής πλοκής του μυθιστορήματος με την κριτική της μεξικάνικης πολιτικής κουλτούρας αναμειγνύοντας πραγματικούς και μυθιστορηματικούς χαρακτήρες. Δεν μπορώ ακόμα να έχω τελική γνώμη αλλά λόγω της ιδιομορφίας του συγγραφικού διδύμου δε θα δίσταζα να το προτείνω.
Πληροφορίες εδώ.
2 σχόλια:
Δεν το είχα υπόψη μου. Το σημείωσα. Περιμένω σχόλια, δεδομένου ότι συμπληρώθηκαν 14 χρόνια αυτόν το μήνα από την έφοδο των Ζαπατίστας στο προσκήνιο της Ιστορίας!
Το κοινωνικό πείραμα που εφάρμοσαν οι Ζαπατίστας στις Ζούγκλες τις Τσιάπας θα αποτελέσει τακτικό θέμα για το blog. Οι ζαπατίστας είναι ένα από τα λίγα ενεργά αριστερά επαναστατικά κινήματα στον πλανήτη που παραμένουν φρέσκα στις ιδέες και τις πρακτικές αποφεύγοντας (μέχρι στιγμής) την αρτιοριοκλήρωση και το δογματισμό.
Δημοσίευση σχολίου