Έγιναν τελικά τα συλλαλητήρια που έστησε το ΛΑΟΣ στη Θεσσαλονίκη και υποθέτω με βάση τη δυναμικότητα των διοργανωτών ότι πήγαν καλά. Σίγουρα την παράσταση έκλεψαν:
1. Ο φίρερ Καρατζαφέρης. Τις προάλλες τον άκουγα να λέει με νόημα ότι "τα σύνορα δεν αλλάζουν μόνο προς τα κάτω αλλά και προς τα πάνω" και αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος του Πανούση "μαγκιά, κλανιά κι απόστημα". Είπαμε λαϊκισμός αλλά μαζέψου και λίγο.
2. Τα φασιστοειδή που αποτελούν την κοινοβουλευτική του ομάδα. Αν και παντού διατρανώνουν ως απάντηση στον χαρακτηρισμό φασίστες το ότι είναι "εκλεγμένοι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου", λες και το ένα αποκλείει το άλλο. Αλήθεια έχετε προσέξει ότι μόνο οι φασίστες το λένε αυτό;
3. Ο Άνθιμος. Η ίδια μαυρίλα με το Χριστόδουλο σε λιγότερο επικοινωνιακό. Τουλάχιστον αυτός που βγήκε τώρα αρχιεπίσκοπος φαίνεται σοβαρός άνθρωπος (πως το πάθανε;)
4. Ο Παπαθεμελής. (ασχολίαστο)
5. Ο Ζουράρις. Από τα highlights της βραδιάς θα πρέπει να ήταν η ομιλία του με το ένθερμο ακροατήριο συνταξιούχων χουντικών και ανθρωποειδών χρυσαυγιτών να προσπαθεί να καταλάβει τι λέει. Αυτό κρίμα που το χάσαμε. Και last but not list....
6. Ο Ζορό. (τα λόγια είναι περιττά)
Όπως καταλαβαίνουμε το συλλαλητήριο μάλλον πιο πολύ freak show πρέπει να ήταν.
Εννοείται ότι όποιος επιθυμεί να κάνει οποιαδήποτε κινητοποίηση θα πρέπει να είναι ελεύθερος να την κάνει. Απλά κάποιοι επιλέγουμε να κατεβούμε στους δρόμους για θέματα όπως το δικαίωμα στην παιδεία, το δικαίωμα στην εργασία (συμπτωματικά(;) κατατίθεται στη βουλή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό), η αντίσταση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στα Βαλκάνια μέσα στα οποία είναι και η δημιουργία προτεκτοράτων όπως το Κόσοβο και αυτή η χώρα το όνομα της οποίας δεν μπορούμε να πούμε. Όχι πως δεν είναι σημαντικό το ζήτημα του ονόματος. Αλλά η αχρηστία των κυβερνήσεων των τελευταίων 15 χρόνων να λύσει με μια κοινά αποδεκτή λύση το πρόβλημα, δεν μπορεί να αφήνει την ακροδεξιά (είδαμε παραπάνω ποιοι είναι η ακροδεξιά) να μονοπωλεί τη φιλοπατρία με το φαύλο, μισαλλόδοξο και γελοίο τρόπο της. Το βασικό πρόβλημα όλων των βόρειων γειτόνων μας είναι ότι ταμπουρώνονται πίσω από τέτοιους ηλίθιους εθνικισμούς για να κρύψουν τα εσωτερικά τους προβλήματα και αγνοούν ότι τα Βαλκάνια είναι το κοινό μας σπίτι και μόνο ενωμένοι μπορούμε να ζήσουμε σε αυτό. Και για φινάλε ένα βαλκανικό τραγούδι.
1. Ο φίρερ Καρατζαφέρης. Τις προάλλες τον άκουγα να λέει με νόημα ότι "τα σύνορα δεν αλλάζουν μόνο προς τα κάτω αλλά και προς τα πάνω" και αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος του Πανούση "μαγκιά, κλανιά κι απόστημα". Είπαμε λαϊκισμός αλλά μαζέψου και λίγο.
2. Τα φασιστοειδή που αποτελούν την κοινοβουλευτική του ομάδα. Αν και παντού διατρανώνουν ως απάντηση στον χαρακτηρισμό φασίστες το ότι είναι "εκλεγμένοι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου", λες και το ένα αποκλείει το άλλο. Αλήθεια έχετε προσέξει ότι μόνο οι φασίστες το λένε αυτό;
3. Ο Άνθιμος. Η ίδια μαυρίλα με το Χριστόδουλο σε λιγότερο επικοινωνιακό. Τουλάχιστον αυτός που βγήκε τώρα αρχιεπίσκοπος φαίνεται σοβαρός άνθρωπος (πως το πάθανε;)
4. Ο Παπαθεμελής. (ασχολίαστο)
5. Ο Ζουράρις. Από τα highlights της βραδιάς θα πρέπει να ήταν η ομιλία του με το ένθερμο ακροατήριο συνταξιούχων χουντικών και ανθρωποειδών χρυσαυγιτών να προσπαθεί να καταλάβει τι λέει. Αυτό κρίμα που το χάσαμε. Και last but not list....
6. Ο Ζορό. (τα λόγια είναι περιττά)
Όπως καταλαβαίνουμε το συλλαλητήριο μάλλον πιο πολύ freak show πρέπει να ήταν.
Εννοείται ότι όποιος επιθυμεί να κάνει οποιαδήποτε κινητοποίηση θα πρέπει να είναι ελεύθερος να την κάνει. Απλά κάποιοι επιλέγουμε να κατεβούμε στους δρόμους για θέματα όπως το δικαίωμα στην παιδεία, το δικαίωμα στην εργασία (συμπτωματικά(;) κατατίθεται στη βουλή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό), η αντίσταση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στα Βαλκάνια μέσα στα οποία είναι και η δημιουργία προτεκτοράτων όπως το Κόσοβο και αυτή η χώρα το όνομα της οποίας δεν μπορούμε να πούμε. Όχι πως δεν είναι σημαντικό το ζήτημα του ονόματος. Αλλά η αχρηστία των κυβερνήσεων των τελευταίων 15 χρόνων να λύσει με μια κοινά αποδεκτή λύση το πρόβλημα, δεν μπορεί να αφήνει την ακροδεξιά (είδαμε παραπάνω ποιοι είναι η ακροδεξιά) να μονοπωλεί τη φιλοπατρία με το φαύλο, μισαλλόδοξο και γελοίο τρόπο της. Το βασικό πρόβλημα όλων των βόρειων γειτόνων μας είναι ότι ταμπουρώνονται πίσω από τέτοιους ηλίθιους εθνικισμούς για να κρύψουν τα εσωτερικά τους προβλήματα και αγνοούν ότι τα Βαλκάνια είναι το κοινό μας σπίτι και μόνο ενωμένοι μπορούμε να ζήσουμε σε αυτό. Και για φινάλε ένα βαλκανικό τραγούδι.
2 σχόλια:
Ωραίο ποστ.
Τραγουδάκι κεράσει; ;)
Ευχαριστώ. Στην υγειά μας! :)
Δημοσίευση σχολίου